В субботу 14 сентября в Библиотеке национальных литератур им. А.С. Грибоедова состоялась встреча Конгресса поляков из цикла «Диалоги по польски», на которой председатель Конгресса поляков п. Лилия Шишко увлекательно рассказала о польских фразеологизмах.
Фото: Е. Мартынович
8 сентября на Пискаревском мемориальном кладбище состоялась торжественно-траурная церемония возложения венков и цветов, посвященная Дню памяти жертв Блокады.
Представители Конгресса поляков СПб совместно с Санкт-Петербургским Домом национальностей и представителями других, религиозных, общественных организаций почтили память жертв Блокады, возложив венки и цветы к подножию монумента «Мать-Родина».
Затем возложение цветов состоялось у памятной доски «Полякам защитникам блокадного Ленинграда».
Уже восьмой раз в Петербурге проходят Национальные чтения, постоянным организатором которых, является РОО «Конгресс поляков в Санкт-Петербурге».
Инициаторами чтений являются президент Республики Польша Анджей Дуда и его супруга Агата Корнхаузер-Дуда.
Традиционно, Национальные чтения поддержаны Генеральным Консульством РП в Санкт-Петербурге, а в этом году, также, Польским институтом в Санкт-Петербурге.
Чтения прошли в одном из старинных особняков Петербурга, в Центральной городской публичной библиотеке им. В.В. Маяковского.
7 сентября любители польского языка и литературы читали отрывки из восьми польских новелл.
Объединяют их универсальные ценности, размышлении о человеке и обществе:
Dobra pani – Eliza Orzeszkowa;
Dym – Maria Konopnicka;
Katarynka – Bolesław Prus;
Mój ojciec wstępuje do strażaków – Bruno Schulz;
Orka – Władysław Stanisław Reymont;
Rozdzióbią nas kruki, wrony… – Stefan Żeromski;
Sachem – Henryk Sienkiewicz;
Sawa – Henryk Rzewuski.
С приветственным словом обратилась председатель Конгресса поляков Лилия Шишко, а также Мария Зуева, заведущая подразделением отдела Литературы на иностранных языках библиотеки им. Маяковского.
Затем участников мероприятия поприветствовали генеральный консул Республики Польша в Санкт-Петербурге, Гжегож Щлюбовски и директор Польского института, Эва Зюлковска и прочитали первые фрагменты новелл.
Кандидат филологических наук, преподаватель польского языка Санкт-Петербургского Государственного экономического университета, Ольга Валерьевна Гусева представила презентацию и рассказала собравшимся о жанре Новелла, об особенностях польских произведений разного времени на примере выбранных новелл для чтения.
Далее, по очереди, фрагменты произведений читали учителя польского языка, члены Конгресса поляков, переводчик Генерального консульства РП в СПб, Татьяна Репина, представитель и председатель СКО Полония, Чеслав Бласик, студенты Вузов направления полонистики, и изучающие польский язык.
В ходе встречи, хор “Kwiaty polskie” исполнили две польские песни.
Председатель Конгресса поляков Лилия Шишко, проводившая встречу, раздала участникам и гостям книги и памятные презенты, предоставленные Генеральным консульством Республики Польша в Санкт-Петербурге.
Фото: Е. Мартынович, Е. Лепешкина
Фильм о проведении VIII Национальных чтений в Санкт-Петербурге подготовил М. Фатеев
1 сентября 2019 г. в Санкт-Петербурге прошли памятные мероприятия по случаю 80-ой годовщины начала Второй мировой войны.
Конгресс поляков в СПб совместно с представителями Генерального консульства РП в Санкт-Петербурге, Польского института в Санкт-Петербурге, СКО «Полония» принял участие в торжественной мессе, которую провел отец Томаш Вытрвал в Базилике св. Екатерины Александрийской.
После мессы делегация направилась на Пискаревское мемориальное кладбище на котором похоронено около полумиллиона человек, погибших во Второй мировой войне горожан.
Генеральный консул РП в Санкт-Петербурге Гжегож Щлюбовски, директор Польского института Эва Зюлковска и вице-консул Эдита Недзведзка возложили памятный венок к монументу Родина-мать.
Затем, у памятной доски «Полякам защитникам блокадного Ленинграда», генеральный консул РП поблагодарил поляков, проживающих в городе на Неве, за присутствие. Консул подчеркнул, что Польша была первой жертвой Второй мировой войны, о необходимости помнить о страшных жертвах войны и погибших жителях блокадного Ленинграда. Одна из блокадниц, представитель польской общины, пани Юзефа, поделилась своими воспоминаниями о войне. Слово взяли также председатель РОО «Конгресс поляков в СПб» Лилия Шишко и председатель СКО «Полония» Чеслав Бласик.
Закончилась церемония поминальной молитвой.
Фильм о памятных мероприятих подготовил М. Фатеев.
Фото. E. Мартынович
Konsul Generalny RP Andrzej Chodkiewicz zakończył misję dyplomatyczną w Sankt Petersburgu.
450 lat temu, 1 lipca 1569 r., senatorowie oraz posłowie Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego potwierdzili i uroczyście zaprzysięgli Unię Lubelską. Akt deklarował m.in.: „Iż już Krolestwo polskie i Wielgie Księstwo litewskie jest jedno nierozdzielne i nierożne ciało, a także nierożna ale jedna a spolna Rzeczpospolita, ktora się z dwu państw i narodow w jeden lud zniosła i spoiła”.
Powołana w ten sposób Rzeczypospolita Obojga Narodów stała się jednym z najpotężniejszych organizmów politycznych ówczesnej Europy.
Unia Lubelska stabilizowała państwo, które przetrwało jeszcze dwa wieki. Mimo różnych trudności Unia Lubelska przetrwała do XVIII wieku, do uchwalenia Konstytucji 3 Maja, która wprowadzała jednolite państwo. Potem nastąpiły rozbiory.
W Lublinie odbędą się dziś uroczystości upamiętniające 450. rocznicę zawarcia Unii Lubelskiej. Głównym punktem obchodów będzie uroczyste spotkanie przedstawicieli parlamentu polskiego i litewskiego.
W uroczystościach wezmą udział marszałkowie Sejmu i Senatu, przewodniczący Seimasu, czyli sejmu litewskiego oraz delegacje z Litwy, Łotwy, Estonii, Czech i Węgier.
BOŻE CIAŁO
Katolicy świętują dziś uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, w Polsce potocznie nazywaną Bożym Ciałem.
Początki święta sięgają XIII wieku. O jego ustanowienie zabiegała wówczas zakonnica Julianna z Cornillon (dzisiejsza Francja), która jako szesnastolatka doznała pierwszych mistycznych objawień podczas adoracji Najświętszego Sakramentu. Początkowo święto zostało wprowadzone w diecezji Liege, a od 1264 r. obowiązywało już w całym Kościele. W Polsce po raz pierwszy pojawiło się w 1320 roku w diecezji krakowskiej.
Boże Ciało jest to jedno z najważniejszych świąt katolickich, w czasie którego wierni wyznają wiarę w obecność Jezusa Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. Po liturgii eucharystycznej następuje procesja do czterech ołtarzy. Przy każdym z nich odmawia się modlitwy i czyta ewangelię. Na zakończenie procesji kapłan udziela wiernym błogosławieństwa. Boże Ciało to święto ruchome, które przypada zawsze 60 dni po Wielkanocy. W Polsce obchodzi się je w czwartek po Uroczystości Trójcy Świętej. W niektórych krajach zostało przeniesione na niedzielę.
Źródło: Polonijna Agencja Informacyjna
5 marca przypada 159. rocznica urodzin wybitnego polskiego i rosyjskiego cywilisty oraz procesualisty, Eugeniusza Waśkowskiego 
– osoby, która wniosła niezwykle wiele w rozwój kontradyktoryjności postępowania sądowego, będącej kluczową gwarancją poszanowania praw człowieka.
Eugeniusz Waśkowski urodził się w mieście Akerman w Besarabii, w rodzinie zubożałego polskiego ziemianina Władimira Waśkowskiego i Maryny z rodu Czachowskich. Dzieciństwo i młodość spędził w Odessie. Po ukończeniu gimnazjum z wyróżnieniem wstąpił na wydział prawa Uniwersytetu Odeskiego, łącząc studia z praktykami w uniwersytetach w Berlinie, Lipsku i Paryżu.
Waśkowski doskonale rozumiał, że prawo to nauka praktyczna i nie może ograniczać się jedynie do samej teorii. Dlatego po zakończeniu studiów rozpoczął praktykę jako przysięgły adwokat w sprawach cywilnych.W 1893 roku przygotował wybitne dzieło „Organizacja adwokatury”, wydane w Petersburgu i będące podstawą jego dysertacji kandydackiej, o której niezwykle pochlebnie wypowiedział się uznany już wówczas profesor G. F. Szerszeniewicz.
W 1901 roku Waśkowski obronił pracę doktorską pt. „Nauka o wykładni i stosowaniu ustaw cywilnych”, która stała się podstawą jego fundamentalnego dzieła „Metodologia cywilistyczna”. Publikacja ta została uznana za klasyczną i do dziś jest wielokrotnie wznawiana.
Po rewolucji w Rosji przeniósł się do Wilna, gdzie od 1921 roku był profesorem Uniwersytetu Wileńskiego, początkowo kierując Katedrą Prawa Cywilnego. Następnie, decyzją Prezydenta Polski Stanisława Wojciechowskiego, objął stanowisko dziekana Wydziału Prawa. Od 1938 roku był członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności.
Eugeniusz Waśkowski wniósł ogromny wkład w rozwój przedwojennego polskiego systemu prawnego. Od 1928 roku był stałym członkiem Komisji Kodyfikacyjnej Rzeczypospolitej Polskiej, zajmując się kwestiami rozwoju polskiego postępowania cywilnego.
II wojna światowa zastała go w Warszawie, gdzie zmarł w 1942 roku. Jednak jego idee w dziedzinie prawa cywilnego, procedury sądowej i etyki prawniczej wciąż żyją, inspirując dzisiejsze pokolenia do stawania w obronie prawa i sprawiedliwości.
Dziś, 20 marca, obchodzimy szczególną rocznicę historii. Polski. To właśnie tego dnia, w 1942 roku, na murach walczącej Warszawy po raz pierwszy pojawił się symbol naszej niezłomnej woli — słynna „Kotwica”. Ten znak, łączący litery „P” i „W”, gdzie „P” oznacza „Polska”, a „W” — „Walcząca”, stał się uosobieniem nadziei na niepodległość i wolność.
Dążenie do sprawiedliwej wolności zawsze było fundamentem polskiej kultury i ducha. Święcie pielęgnujemy ten dar, przekazując go z pokolenia na pokolenie.
„Kotwica” pojawiła się dzięki inicjatywie Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej Armii Krajowej, które w 1942 roku zorganizowało podziemny konkurs. Spośród 27 zgłoszonych prac wybrano właśnie ten symbol, którego autorką była instruktorka harcerska Anna Smoleńska, pseudonim „Hania”, studentka historii sztuki na tajnym Uniwersytecie Warszawskim.
Ten znak szybko rozprzestrzenił się po całym okupowanym kraju, pojawiając się na murach i chodnikach w formie graffiti, przypominając wszystkim o niezłomnym duchu narodu polskiego. Dziś „Kotwica” jest chroniona prawem jako symbol walki z okupantami podczas II wojny